رنگ های ثابت : رنگ هایی هستند که ثبات آن دائمی است و الیاف رنگ شده با آنها در مقابل نور آفتاب و با شست و شو تغییر رنگ نمی دهند.
عیب بزرگ این رنگ ها این است که در اثر مرور زمان حالت خامی خود را از دست نداده و مایه ی نرم و ملایم به خود نمی گیرند و به اصطلاح جا افتاده نمی شوند ( مانند رنگ های کرومی) این سری رنگ ها چون با دندانه ی بیکرومات پتاسیم به کار می روند به این اسم نامیده می شوند . رنگ های کرومی در اواخر قرن نوزدهم شناخته شده اند ولی بیشترین مصرف خود را بعد از جنگ جهانی دوم در رنگرزی پیدا کرده اند و امروزه به میزان فراوانی در رنگرزی الیاف قالی های ایرانی مصرف می شوند .
رنگ های نیمه ثابت : این رنگ ها در مقایسه با رنگ های سری اول الوانی با ثبوت بسیار بیشتری هستند و در اثر مرور زمان در مجاورت با نور نیز تا حدودی رنگ ملایم به خود گرفته و به اصطلاح فنی پخته می شوند . خوشبختانه بیشترین تعداد از رنگ های شیمیایی در این گروه قرار دارند.
